Podróże z dzieckiem: Centrum Edukacji ZEBRA w Zabrzu

Odwiedzenie Centrum Edukacji ZEBRA w Zabrzu to nie tylko propozycja spędzenia wolnego czasu, ale swoista podróż w głąb świata nauki, wyobraźni i doświadczenia. To miejsce, które w niezwykły sposób łączy dwie płaszczyzny – szacunek dla przeszłości oraz otwartość na przyszłość. Zlokalizowane w dawnym budynku markowni Kopalni „Ludwik”, odwołuje się do przemysłowego dziedzictwa Górnego Śląska, które przez pokolenia stanowiło fundament lokalnej tożsamości. Jednocześnie wprowadza zupełnie nową jakość edukacyjną, w której nauka przestaje być suchą teorią, a staje się przygodą dostępną dla każdego, niezależnie od wieku.

John Marrs "Zabiłaś mnie pierwsza"

Tytuł: Zabiłaś mnie pierwsza

Autor: John Marrs

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Każdy z nas nosi w sobie jakieś tajemnice. Jedne są drobne, błahe, łatwe do przemilczenia i zapomnienia. Inne natomiast przybierają postać ciężaru, który nie pozwala zasnąć spokojnie, bo jego ciemność rozciąga się na całe życie. To właśnie te sekrety – straszniejsze, mroczniejsze, obciążające sumienie – stanowią punkt wyjścia w powieści Johna Marrsa „Zabiłaś mnie pierwsza”, opublikowanej nakładem wydawnictwa Czwarta Strona. Autor, znany ze swojej umiejętności budowania skomplikowanych fabuł psychologicznych, tym razem zabiera czytelnika w świat, w którym tajemnice nie tylko niszczą jednostkę, ale także przenikają relacje rodzinne, uczuciowe i społeczne, czyniąc z nich pole nieustannego napięcia.

George Orwell "Folwark zwierzęcy" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Rozdział pierwszy

Tego wieczoru pan Jones wybił jak zwykle szklanicę piwa zaczerpniętego z beczki stojącej w sieni jego domu i poszedł spać. Niedługo potem wszystkie zwierzęta: świnie, psy, owce, krowy, kury, gołębie, konie, kaczęta, kot, zgromadziły się w stodole. W ciągu dnia dowiedziały się bowiem, iż stary knur Major chce wszystkim opowiedzieć swój dziwny sen. Major miał 12 lat, a choć się roztył, to miał mądry ryj i dobrotliwy wyraz twarzy, mimo iż nigdy nie wycięto mu kłów. Major zaczyna swój przemowę od stwierdzenia, iż jego słowa będą efektem długich przemyśleń, których owocami pragnie się przed śmiercią podzielić z innymi, mniej doświadczonymi zwierzętami. Następnie zastanawia się nad losem zwierząt żyjących w gospodarstwach całej Anglii. Wszystkie są wyzyskiwane i wręcz ograbione z plonów wyhodowanych wielkim nakładem ich wysiłków. Wyzyskiwaczem i zarazem największym wrogiem zwierząt jest człowiek. Oprócz tego człowiek jest wobec zwierząt niewdzięczny, gdyż wydziela im głodowe racje żywnościowe, a pod koniec ich życia nie opiekuje się nimi tak, jak należy za wieloletnią pracę i wyrzeczenia, ale prowadzi do rzeźnika lub sam uśmierca. Major wzywa wszystkie zwierzęta do wzięcia udziału w powstaniu, które miałoby uwolnić je od ludzkiej tyranii. Nawołuje też, aby zachowały między sobą jedność i sprzymierzyły się przeciwko człowiekowi. Pojawienie się w kącie stodoły szczurów prowokuje krótką dyskusję i głosowanie dotyczące tego czy szczury i króliki również można uważać za przyjaciół zwierząt domowych. Głosowanie zdecydowało, że tak. Major przestrzega też, aby po wypędzeniu człowieka żadne ze zwierząt nie naśladowały ludzkich obyczajów, czyli: picia alkoholu, spania w łóżku, handlu, tyranizowania innych zwierząt oraz zabijania. Na zakończenie sędziwy wieprz opowiada swój sen o ziemi, z której zniknął człowiek i przypomina znaną dzieciństwa piosenkę mówiącą o równości wszystkich zwierząt oraz o zrzuceniu przez nie ucisku. Piosenka zostaje szybko podchwycona przez całe zgromadzenie i powtórzona pięciokrotnie, gdyż wszystkim bardzo się podoba. Hałas budzi jednak pana Jonesa, który myśląc, że do zagrody dostał się lis, strzela przez okno na oślep z dubeltówki, co powoduje, iż wszystkie zwierzęta rozbiegają się w popłochu w kierunku swoich legowisk.

Mikołajek | Rene Goscinny, Jean-Jacques Sempé "Mikołajek" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Każde kolejne opowiadanie dotyczy przygód Mikołajka, zaś wszystkie łączy zarówno postać samego chłopca, jego rodziny, jak i szkolnych kolegów.

Najmilsza pamiątka

W szkole pojawił się fotograf, który miał zrobić pamiątkowe zdjęcie klasowe. Uważał, że wie, jak pracować z dziećmi. Kazał przynieść z piwnicy skrzynki, by mogli na nich stanąć chłopcy z ostatniego rzędu. Uczniowie pobiegli po nie, ale zaczęli się wygłupiać i wszyscy się ubrudzili. Kiedy przyszło do ustawiania się, każdy z chłopców chciał stanąć na skrzynce, wywiązała się zatem bójka. Euzebiusz uderzył Gotfryda w głowę. Ponieważ Gotfryd przybył przybrany za Marsjanina, nie można mu było zdjąć hełmu z głowy. Potem Gotfryd skrytykował aparat fotografa i przechwalał się swoim. Alcest nie chciał przestać jeść i pobrudził się dżemem, dlatego miał zamienić się miejscami z Euzebiuszem. Ten jednak nie chciał się zamienić i w efekcie chłopcy się pobili. Przypadkiem oberwał też Ananiasz, który zaczął płakać i krzyczeć. Wszyscy dostali kary, a gdy w końcu byli gotowi do zdjęcia, okazało się, że fotograf już sobie poszedł.

Ewa Klepacka-Gryz „Gdy emocje ranią ciało”

Tytuł: „Gdy emocje ranią ciało”

Autor: Ewa Klepacka-Gryz

Wydawnictwo: Sensus

W kulturze Zachodu od pokoleń utrwala się przekonanie, że emocje należy kontrolować, a ich nadmierne okazywanie świadczy o braku dojrzałości i samodyscypliny. Wychowywani w duchu racjonalizmu i powściągliwości, uczymy się tłumić złość, żal czy smutek, nie dostrzegając, że niewyrażone uczucia nie znikają, lecz pozostają w nas – uwięzione w ciele. Ewa Klepacka-Gryz w książce „Gdy emocje ranią ciało” podejmuje ten problem, wskazując na ścisły związek między stanami psychicznymi a dolegliwościami somatycznymi. Jej publikacja stanowi refleksję nad współczesnym człowiekiem, który w pogoni za kontrolą i perfekcją utracił zdolność wsłuchiwania się w siebie. Ale nie tylko – to również praktyczny poradnik wypełniony ćwiczeniami ukierunkowującymi nas na słuchanie swojego ciała, na zrozumienie sygnałów, które wysyła.

Lifestyle: Przewodnik po świecie albumów fotograficznych: znajdź idealny sposób na Twoje zdjęcia

źródło: Pixabay

Wybór odpowiedniego albumu fotograficznego to klucz do trwałego i estetycznego przechowywania najcenniejszych wspomnień. Rynek oferuje szeroką gamę rozwiązań, które mogą przyprawić o zawrót głowy. W Fotokoszyk.pl, z naszym wieloletnim doświadczeniem od 2007 roku, rozumiemy tę różnorodność i pomagamy naszym klientom znaleźć idealne dopasowanie do ich potrzeb i stylu. Niezależnie od tego, czy szukasz klasycznego albumu na wyjątkowe wydarzenie, czy praktycznego rozwiązania do codziennych zdjęć, ten przewodnik pomoże Ci podjąć świadomą decyzję.

Freida McFadden "Wypadek"

Tytuł: Wypadek

Autor: Freida McFadden

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Coraz więcej kobiet doświadcza dziś trudności z płodnością – to bolesny temat, który w ostatnich latach stał się niemal codziennością. Pragnienie posiadania dziecka, tak naturalne i głęboko wpisane w ludzką naturę, bywa jednak źródłem dramatów, obsesji i wyrzeczeń. Wiele kobiet decyduje się na kosztowne terapie, hormonalne kuracje, zabiegi in vitro, a nawet na adopcję. Dla niektórych macierzyństwo staje się celem, wobec którego bledną wszystkie inne wartości i wybory. Gotowe są zrobić wszystko, by poczuć się matkami – nawet jeśli cena, jaką przyjdzie zapłacić, będzie druzgocąca, nawet, jeśli będzie nią ..,. życie.

Bartosz Szczygielski "Entropia"

Tytuł: Entropia

Autor: Bartosz Szczygielski

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Jako ludzie jesteśmy przewidywalni. Nasze reakcje, wybory i lęki wynikają z biologii, z instynktów zapisanych głęboko w strukturze mózgu. A jednak — mimo całej tej matematyki zachowań — zdarzają się momenty, gdy jednostka skręca w stronę irracjonalności, podejmuje decyzję stojącą wbrew logice, doświadczeniu i oczekiwaniom otoczenia. Właśnie w tych szczelinach pomiędzy determinacją a chaosem rozgrywa się „Entropia” Bartosza Szczygielskiego — powieść, która nie tylko opowiada historię, ale z chirurgiczną precyzją rozbiera psychikę swoich bohaterów na czynniki pierwsze.

William Szekspir "Makbet" - Streszczenie szczegółowe lektury

Akt I

Scena 1.

Akcja utworu rozgrywa się w XI wieku w Szkocji podczas wojny między wojskami szkockimi a norweskimi. Gdzieś na otwartym polu rozmawiają ze sobą trzy czarownice. Mówią o nadchodzącym końcu bitwy i zbliżającym się spotkaniu z Makbetem.

Lifestyle: Zadania dodatkowe dla dziecka

Źródło: Pixabay

Często powtarza się, że współcześni rodzice – z obawy o przyszłość swoich pociech – zbyt mocno obciążają je zajęciami pozalekcyjnymi. Pojawia się pytanie: jak rozpoznać moment, w którym nasze ambicje zaczynają przytłaczać małego ucznia? I jak wybrać taki zestaw zajęć, by nie tylko rozwijał zdolności dziecka, ale także uczył go odpoczynku – umiejętności potrzebnej przez całe życie.

Karate, język angielski, skrzypce… ale co tak naprawdę będzie najlepsze? Czy wrażliwego siedmiolatka zapisać na teatr, czy raczej na szachy? A może maluchowi, któremu ewidentnie brak poczucia rytmu, darować szkołę muzyczną, zamiast na siłę udowadniać, że „wszystko się da”? I czy powinniśmy rozwijać zdolności dziecka na siłę, marząc o wielkiej karierze, nawet jeśli samo wykazuje opór?

Lifestyle: Zdrowa dieta mamy karmiącej – powrót do prostych zasad

Okres karmienia piersią to czas szczególny – zarówno dla dziecka, jak i dla matki. Organizm kobiety potrzebuje wtedy więcej energii, siły i dobrych składników odżywczych. Dawniej mawiano, że „matka karmiąca powinna jeść za dwóch”, teraz jednak zasadę wyparła zasada, że kobieta ma jeść po prostu zdrowo i prosto.

Molière "Skąpiec" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Akt I

Tytułowy bohater – bogaty mieszczanin paryski Harpagon – ma dwoje dzieci: syna Kleanta i córkę Elizę. Żadne z nich nie kocha ojca. Eliza ma ukochanego Walerego, którego chciałaby poślubić, nie wie jednak, czy ojciec zgodzi się na małżeństwo. Walery, by częściej widywać swoją wybrankę, zatrudnia się u Harpagona jako zarządca domu.

W scenie pierwszej Walery i Eliza rozmawiają o swojej sytuacji. Eliza niepokoi się, jak przez rodzinę zostanie odebrane jej małżeństwo z Walerym. Para wraca myślami do momentu, kiedy Walery uratował dziewczynę od utonięcia. Okazuje się, że teraz pod przykryciem, nie ujawniając swojego prawdziwego nazwiska, Walery próbuje się wkraść w łaski ojca Elizy. Walery ujawnia dość krytyczną ocenę otaczającego ich społeczeństwa, mówiąc, że do pozyskania innych ludzi, trzeba udawać, że się patrzy i myśli tak, jak oni tego chcą. W przypadku ojca Elizy – Harpagona wyznacznikiem staje się jego wyjątkowo skąpstwo. Co ciekawe, brat Elizy ma całkiem inne skłonności. Kiedy bohaterowie dostrzegają zbliżającego się Kleanta, Walery namawia Elizę, by zawalczyła o przychylność brata dla niego.

Szymon Kranz "Gdańsk. Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców"

Tytuł: Gdańsk. Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców

Autor: Szymon Kranz

Wydawnictwo: Bezdroża

Gdańsk jest częścią Trójmiasta — razem z Sopotem i Gdynią współtworzy obszar, w którym historia, morze i nowoczesność splotły się w niezwykły krajobraz kulturowy. Miasta takie jak Gdańsk są chętnie odwiedzane przez turystów krajowych i zagranicznych — przyciągają zabytkami, atmosferą, opowieściami dawnych wieków, ale też codziennym życiem mieszkańców. W tej tkance mieście nie brakuje tajemnic, zakamarków, które nie zawsze widać od razu, ale które kształtują ducha miejsca. „Gdańsk. Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców” Szymona Kranza to książka, która właśnie tym się zajmuje — odkrywaniem tego, co miasto skrywa, co jest mniej oczywiste, a jednocześnie fundamentalne, by naprawdę poczuć Gdańsk i jego niepowtarzalną atmosferę.

Lisa Jewell "Nie wpuszczaj go"

Tytuł: Nie wpuszczaj go

Autor: Lisa Jewell

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Oszustwa matrymonialne to jeden z najboleśniejszych rodzajów zdrady, jakie mogą dotknąć człowieka. Nie chodzi tu wyłącznie o stratę pieniędzy czy prestiżu, lecz o pogwałcenie najgłębszej i najbardziej pierwotnej potrzeby – potrzeby miłości, akceptacji i poczucia bezpieczeństwa. Człowiek, otwierając się przed drugim, wystawia na próbę własną kruchość. Gdy druga strona wykorzystuje tę szczerość i tęsknotę, cios bywa nieporównanie dotkliwszy niż jakakolwiek inna forma nadużycia. Od wieków opowieści o fałszywych zalotnikach i kobietach-modliszkach powracały w literaturze i kulturze. Niegdyś ostrzegano przed tym w balladach, dziś przedłużeniem tego nurtu staje się literatura sensacyjna i psychologiczna.

Dorota Traczyk-Bednarek "Zaburzenia odżywiania"

Tytuł: Zaburzenia odżywiania

Autor: Dorota Traczyk-Bednarek

Wydawnictwo: Sensus

Zaburzenia odżywiania należą do najpoważniejszych chorób cywilizacyjnych naszych czasów, choć ich źródła sięgają dużo głębiej niż współczesność. Od wieków istniały osoby, które odmawiały jedzenia, traktując to jako formę umartwienia czy duchowego oczyszczenia. Jednak dopiero XX i XXI wiek, ze swoim kultem ciała, nieustanną presją na wygląd oraz wszechobecną obecnością mediów, uczynił z anoreksji, bulimii czy kompulsywnego objadania się choroby powszechne i dramatycznie dotykające zwłaszcza młodego pokolenia. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, miliony ludzi na całym świecie borykają się z tymi problemami, a w samej Europie odsetek młodych dziewcząt, które przynajmniej raz w życiu doświadczyły zaburzeń odżywiania, sięga kilkunastu procent. To już nie jednostkowe dramaty, ale zjawisko społeczne, którego konsekwencje wykraczają daleko poza sferę zdrowia fizycznego – uderzają w rodziny, w relacje, w fundamenty wspólnoty. Dlatego właśnie literatura podejmująca temat zaburzeń odżywiania jest tak cenna. Nie tylko pomaga lepiej zrozumieć cierpienie osób dotkniętych tymi schorzeniami, ale także uczy, jak dostrzegać pierwsze symptomy i jak reagować.

Flanagan John "Ruiny Gorlanu. Zwiadowcy. Księga 1" - streszczenie szczegółowe lektury

„Zwiadowcy: Ruiny Gorlanu” to pierwsza książka z serii autorstwa Johna Flanagana. Głównym bohaterem jest sierota imieniem Will, który mieszka w sierocińcu lenna Redmont razem z innymi sierotami, w tym Horace, Alyss i Jenny.

Prolog

Morgarath. Władca Gór Deszczu i Nocy, niegdysiejszy baron Gorlanu w królestwie Araluen jest sfrustrowany. Pozostały mu tylko poszarpane krawędzie granitowych stoków, skaliste rumowiska i pokryte śniegiem szczyty gór. Minęło już 15 lat odkąd został zmuszony wycofać się na pustkowie, które stało się jego więzieniem. Wciąż pamiętał Gorlan, piękne miejsce w którym aż chciało się żyć. To 15 lat temu wystąpił przeciwko nowo ukoronowanemu królowi Duncanowi, ale przygotowania do tego kroku wszczął jeszcze za życia starego króla. Liczył, że po śmierci władcy w zamku zapanuje chaos i trudno będzie zjednoczyć baronów, dzięki czemu on będzie mógł sięgnąć po tron.

Lifestyle: Dlaczego dzieci chorują i jak temu zaradzić?

Obraz Jill Wellington z Pixabay

Dlaczego moje dziecko jest znów chore? To pytanie powtarza się w domach wielu rodziców, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Chociaż choroby u dzieci są czymś naturalnym i stanowią część procesu budowania odporności, każda gorączka, katar czy kaszel budzą niepokój. Najczęściej wiążą się też z koniecznością reorganizacji życia rodzinnego i zawodowego.

Oettingen Gabriele "Pozytywne myślenie na nowo" - KONKURS ZAKOŃCZONY

Choć wszędzie słyszysz, że warto „myśleć pozytywnie”, badania pokazują, że samo pozytywne myślenie może… zaszkodzić.

Psycholożka dr Gabriele Oettingen, po ponad dwóch dekadach badań, odkrywa, że sama wiara w sukces może osłabić motywację, jeśli nie towarzyszy jej realizm. W odpowiedzi stworzyła przełomową metodę: kontrastowanie mentalne – technikę zestawiającą marzenia z rzeczywistymi przeszkodami.

To nie odbiera nadziei – przeciwnie, uruchamia wewnętrzną siłę do działania. Jest podstawą prostej strategii WOOP (Wish – Outcome – Obstacle – Plan), która pomaga zamieniać luźne pragnienia w konkretne, skuteczne plany.

/opis wydawcy/

Pytanie konkursowe: Czym dla Ciebie pozytywne myślenie? Opisz swoje doświadczenia w tym zakresie

Lifestyle: Jak być asertywnym?

Wielu z nas zastanawia się: na czym polega sztuka asertywności? Jak przezwyciężyć lęk przed wypowiedzeniem prostego, a zarazem tak trudnego słowa „nie”? Jak wyznaczyć własne granice, nie tracąc przy tym szacunku do drugiego człowieka? Jak pomagać innym, nie pozwalając jednocześnie, aby nasza dobroć była wykorzystywana? I wreszcie – jak zadbać nie tylko o potrzeby duchowe i emocjonalne bliskich, ale również o swoje własne? To pytania, które od wieków towarzyszą ludziom, bo dotyczą samej istoty relacji międzyludzkich.

Molier "Świętoszek" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Akt I

Scena I

Pani Pernelle jest oburzona tym, co dzieje się w domu jej syna – Orgona. Jest poirytowana, że wszyscy lekceważą jej zdanie, nikt nie chce jej słuchać, mimo że jest kobietą sędziwą i doświadczoną. Wszyscy domownicy próbują ją udobruchać i załagodzić sytuację, ale pani Pernelle nikomu już nie pozwala dojść do słowa. Krytykuje wszystkich, wytyka im ich niewłaściwe zachowanie i wady. Uznaje, że w całym tym domu jedyną osobą, która zasługuje na szacunek jest Tartuffe. Na szczęście przynajmniej Orgon traktuje Świętoszka z szacunkiem, co spotyka się z uznaniem jego matki. Do pani Pernelle nie docierają słowa pozostałych domowników, którzy próbują uświadomić jej, że owa świętość i szlachetność Tartuffa to tylko pozory, a mężczyzna jest hipokrytą, który wykorzystuje naiwność jej syna. Kobieta na koniec policzkuje ociągająca się rzekomo służącą i poirytowana zachowaniem swojej rodziny – odchodzi.

Remigiusz Mróz " Piekło jest puste"

Tytuł: Piekło jest puste

Autor: Remigiusz Mróz

Wydawnictwo: Czwarta Strona

W Polsce co roku ginie około dwudziestu kilku tysięcy osób. Część z nich odnajduje się w ciągu kilku godzin lub dni, ale niemała liczba po prostu znika – bez śladu, bez żadnego tropu, jakby zapadli się pod ziemię. Rodziny takich zaginionych żyją przez lata w stanie zawieszenia, bowiem każdy telefon może być zarówno spełnieniem nadziei, jak i ostatecznym ciosem, odbierającym nadzieję. Szukają po omacku, chwytają się najdrobniejszych poszlak, korzystają z usług prywatnych detektywów, a nawet odwiedzają wróżbitów, jednocześnie pielęgnując w sercu nadzieję, że jeszcze będzie dane im usłyszeć znajomy głos. W tle tego dramatu, który nie trafia codziennie na pierwsze strony gazet, ale pozostaje głęboko wpisany w doświadczenie tysięcy rodzin, pojawia się literatura – a wraz z nią Remigiusz Mróz i jego powieść „Piekło jest puste”.

Dr Mary E .Anderson „Radość osiągania. 8 niezbędnych elementów, by przezwyciężyć niepokój, zredukować stres i zyskać energię na drodze do spełnienia”

Tytuł: „Radość osiągania. 8 niezbędnych elementów, by przezwyciężyć niepokój, zredukować stres i zyskać energię na drodze do spełnienia”

Autor: Dr Mary E. Anderson

Wydawnictwo: Studio Emka

Pozytywne myślenie od zawsze uchodziło za jedną z najcenniejszych postaw, jakie może wykształcić w sobie człowiek. Już w dawnych traktatach i pouczeniach znajdziemy przekonanie, że sposób, w jaki spoglądamy na świat, kształtuje nasze życie silniej niż same okoliczności. Tradycja, od filozofii stoickiej aż po chrześcijańską duchowość codzienności, akcentowała wagę wdzięczności, spokoju wewnętrznego i umiejętności dostrzegania dobra w tym, co nas spotyka. W czasach nowoczesnych, gdy presja sukcesu i nieustannego porównywania się do innych przybiera na sile, refleksja nad siłą nastawienia jest nie tylko wartościowa, ale wręcz niezbędna. To właśnie w ten sposób myślenia wpisuje się książka dr Mary E. Anderson „Radość osiągania. 8 niezbędnych elementów, by przezwyciężyć niepokój, zredukować stres i zyskać energię na drodze do spełnienia”, a jej przesłanie można odczytywać jako powrót do źródeł mądrości życiowej, podpartej badaniami z zakresu współczesnej psychologii.

Stefan Żeromski "Syzyfowe prace" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

1.

W mroźny dzień czwartego stycznia rodzice, państwo Borowiczowe, odwozili swojego jedynego syna Marcina do szkoły. Podróżowali do Owczar po południu w pięknych malowanych saniach. Matka Marcinka była bardzo wzruszona. Ojciec, Walenty Borowicz również ukradkiem ocierał łzy, ćmiąc przy tym fajkę. Chłopiec siedział w „nogach”, tyłem do koni. Był to duży, tęgi i muskularny chłopak w wieku ośmiu lat, z miłą twarzą, czarnymi włosami krótko przystrzyżonymi. Był odświętnie ubrany, choć niewiele z tego, co się działo, rozumiał. W końcu skoro rodzice zachwalali mu szkołę, to dlaczego matka płakała. Kiedy zaczęli zbliżać się do Owczar w chłopcu zaczął rodzić się jeszcze większy niepokój. Matka próbowała go uspokoić, przekonując, że czas w szkole szybko mu minie. Kolejnych opowieści matki słuchał już w absolutnym milczeniu. Sanie dotarły do budynku trochę większego od chat włościańskich, nad którym widniał napis w języku rosyjskim Naczalnoje Owczarskoje Ucziliszcze, czyli szkoła podstawowa w Owczarach. Na powitanie rodziny Borowiczów wyszli nauczyciel pan Ferdynand Wiechowski i jego żona Marcjanna z Piliszów. Nauczyciel miał na sobie rude i mocno zniszczone palto z wystrzępionymi dziurkami od guzików. Jego żona zaś, choć ładna, była nieco za otyła. Nosiła szafirowe okulary, co denerwowało Marcina, bowiem nie wiedział, czy nauczycielka w danym momencie patrzy na niego, czy też nie. Wprowadzono rodzinę do budynku, a następnie niewielkiego pokoiku z łóżkiem, nad którym wisiała tzw. dyscyplina, czyli narzędzie do wymierzania kar, które ogromnie wystraszyło Marcinka. W międzyczasie do pokoju weszła dziesięcioletnia dziewczynka – Józia, siostrzenica księdza Piernackiego, która miała się uczyć razem z Marcinkiem. Dziewczynka była nie mniej przestraszona od Marcinka. W końcu w sali pojawiła się jeszcze inna dziewczynka, ubrana w czarną od brudu, zgrzebną koszulę, która przyniosła samowar, a gospodarze z wielkim ceremoniałem zaprosili Borowiczów na herbatę. Kiedy zaczął zapadać zmrok, rodzice dopełnili ostatnich formalności związanych z opłatami za naukę Marcinka. Płacono w leguminach, czyli naturze (na przykład pszenicą, grochem, rybami, włoszczyzną). Ban Borowicz żartobliwie przy tych negocjacjach stwierdził, że nauczycielka jest nienasycona, wciąż bowiem dopominała się o kolejne towary, jak len czy płótno zgrzebne, ale ta odparła, że cóż wyniosą te drobiazgi w porównaniu do tego, co musieliby zapłacić korepetytorowi na wsi. Borowicz jednak odparł, że na korepetytora go nie stać, dlatego im dziecko oddaje. Pani Borowiczowa złagodziła jednak sytuację mówiąc, że pan Wiechowski przygotuje Marcinka do pierwszej klasy nie gorzej niż najlepszy korepetytor.

dr Sam Parnia "Granica życia. Co współczesna nauka mówi nam o świadomości, życiu i śmierci"

Tytuł: Granica życia. Co współczesna nauka mówi nam o świadomości, życiu i śmierci

Autor: dr Sam Parnia

Wydawnictwo: Znak

Śmierć – nieodłączna towarzyszka człowieka – od zawsze stanowiła granicę, której nikt nie był w stanie przekroczyć bezpowrotnie. Wydaje się pewna i nieunikniona, wpisana w porządek świata, tak jak narodziny czy przemijanie pór roku. A jednak od wieków nurtuje nas pytanie: czy rzeczywiście musi być ona końcem absolutnym? Czy możliwe jest, by życie można było nie tylko przedłużyć, ale nawet – wbrew tradycyjnemu rozumieniu – przywrócić po tym, co uznajemy za kres? Tę intrygującą, a zarazem fundamentalną kwestię podejmuje dr Sam Parnia w opublikowanej nakładem wydawnictwa Znak książce „Granice życia”, łącząc naukową rzetelność i obiektywność z pasją odkrywcy, który śmiało pyta o to, co dotąd pozostawało w sferze religii i filozofii.

Dahl Roald "Matylda" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Miłośniczka książek

Bohaterką utworu Roalda Dahla jest tytułowa Matylda. Jest to niezwykle utalentowana dziewczynka, ale niestety urodziła się w rodzinie, która nie ceniła nauki, a także mądrych i wrażliwych, obdarzonych talentami ludzi

Rodzice Matyldy, państwo Piołunowie, w ogóle nie wykazywali zainteresowania dziewczynką. Mieli jeszcze syna, Michała, który był – w odróżnieniu od Matyldy – zupełnie przeciętnym chłopcem. Tymczasem Matylda mając półtora roku mówiła już całkiem dobrze i miała zasób słów dorosłej osoby. Rodzice jednak, zamiast czuć dumę, nazywali ją paplą i oświadczali, że grzeczne dziewczynki powinno być tylko widać, a nie słychać. Zanim Matylda skończyła trzy lata, nauczyła się czytać z gazet leżących w domu. W wieku czterech lat czytała już płynnie i zaczęła marzyć o czytaniu książek. Niestety jedyną książką dostępną w domu była „Łatwa kuchnia”, należąca do jej matki. Kiedy przeczytała ją całą i nauczyła się na pamięć przepisów stwierdziła, że musi rozejrzeć się za czymś bardziej interesującym. Niestety mimo próśb, tata nie rozumiał, po co ma jej kupić książkę, skoro mają piękny, 12-calowy telewizor.