Autor: Joanna Stalka-Jarska
Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza IMPULS
Zespół Aspergera to nie choroba i nie widać go „na pierwszy rzut oka”. Oznacza on posiadanie nietuzinowego stylu myślenia, a wielu wybitnych ludzi miało ten unikalny zestaw cech. Osoby z ZA mają inteligencję w normie lub powyżej normy. Przyczyny zespołu Aspergera nie są znane, tak samo jak przyczyny autyzmu. Można jednak wyodrębnić pewne powtarzające się zachowania, które mogą (choć nie muszą) wskazywać na prawdopodobieństwo ZA. Słowne wypowiedzi osób z zespołem Aspergera często są bogate, z zaawansowanym poziomem słownictwa i gramatyki. W obrębie mowy można dostrzec nietypowości, takie jak częste uporczywe powtarzanie wypowiedzi, mowę z nienaturalną melodią, nierozumienie ironii, przenośni oraz posługiwanie się specjalistycznym słownictwem nawet przez małe dzieci. Osoby z ZA mają trudności w prowadzeniu rozmowy, np. nie rozumieją komunikacji niewerbalnej (mimiki i gestów) i przez to nie zdają sobie sprawy, co myśli ich rozmówca. Takie trudności mogą przeszkadzać w nawiązywaniu nowych kontaktów, przyjaźni. Osoby z ZA lubią niezmienność oraz sytuacje o stałych i jasnych regułach. Rutyna i rytuały dają im poczucie bezpieczeństwa i pozwalają lepiej orientować się w świecie. Osoby z ZA bardzo często interesują się określonym wycinkiem wiedzy np. autobusami, dinozaurami, pociągami, geometrią. Mają ogromną wiedzę na dany temat i mogą spędzać długie godziny na zgłębianiu tematu lub mówieniu o nim. Wiele osób z zespołem Aspergera doświadcza różnic w przetwarzaniu sensorycznym, co przejawia się na przykład nadmierną wrażliwością na niektóre głośne dźwięki.