Molier "Świętoszek" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Akt I

Scena I

Pani Pernelle jest oburzona tym, co dzieje się w domu jej syna – Orgona. Jest poirytowana, że wszyscy lekceważą jej zdanie, nikt nie chce jej słuchać, mimo że jest kobietą sędziwą i doświadczoną. Wszyscy domownicy próbują ją udobruchać i załagodzić sytuację, ale pani Pernelle nikomu już nie pozwala dojść do słowa. Krytykuje wszystkich, wytyka im ich niewłaściwe zachowanie i wady. Uznaje, że w całym tym domu jedyną osobą, która zasługuje na szacunek jest Tartuffe. Na szczęście przynajmniej Orgon traktuje Świętoszka z szacunkiem, co spotyka się z uznaniem jego matki. Do pani Pernelle nie docierają słowa pozostałych domowników, którzy próbują uświadomić jej, że owa świętość i szlachetność Tartuffa to tylko pozory, a mężczyzna jest hipokrytą, który wykorzystuje naiwność jej syna. Kobieta na koniec policzkuje ociągająca się rzekomo służącą i poirytowana zachowaniem swojej rodziny – odchodzi.

Remigiusz Mróz " Piekło jest puste"

Tytuł: Piekło jest puste

Autor: Remigiusz Mróz

Wydawnictwo: Czwarta Strona

W Polsce co roku ginie około dwudziestu kilku tysięcy osób. Część z nich odnajduje się w ciągu kilku godzin lub dni, ale niemała liczba po prostu znika – bez śladu, bez żadnego tropu, jakby zapadli się pod ziemię. Rodziny takich zaginionych żyją przez lata w stanie zawieszenia, bowiem każdy telefon może być zarówno spełnieniem nadziei, jak i ostatecznym ciosem, odbierającym nadzieję. Szukają po omacku, chwytają się najdrobniejszych poszlak, korzystają z usług prywatnych detektywów, a nawet odwiedzają wróżbitów, jednocześnie pielęgnując w sercu nadzieję, że jeszcze będzie dane im usłyszeć znajomy głos. W tle tego dramatu, który nie trafia codziennie na pierwsze strony gazet, ale pozostaje głęboko wpisany w doświadczenie tysięcy rodzin, pojawia się literatura – a wraz z nią Remigiusz Mróz i jego powieść „Piekło jest puste”.

Dr Mary E .Anderson „Radość osiągania. 8 niezbędnych elementów, by przezwyciężyć niepokój, zredukować stres i zyskać energię na drodze do spełnienia”

Tytuł: „Radość osiągania. 8 niezbędnych elementów, by przezwyciężyć niepokój, zredukować stres i zyskać energię na drodze do spełnienia”

Autor: Dr Mary E. Anderson

Wydawnictwo: Studio Emka

Pozytywne myślenie od zawsze uchodziło za jedną z najcenniejszych postaw, jakie może wykształcić w sobie człowiek. Już w dawnych traktatach i pouczeniach znajdziemy przekonanie, że sposób, w jaki spoglądamy na świat, kształtuje nasze życie silniej niż same okoliczności. Tradycja, od filozofii stoickiej aż po chrześcijańską duchowość codzienności, akcentowała wagę wdzięczności, spokoju wewnętrznego i umiejętności dostrzegania dobra w tym, co nas spotyka. W czasach nowoczesnych, gdy presja sukcesu i nieustannego porównywania się do innych przybiera na sile, refleksja nad siłą nastawienia jest nie tylko wartościowa, ale wręcz niezbędna. To właśnie w ten sposób myślenia wpisuje się książka dr Mary E. Anderson „Radość osiągania. 8 niezbędnych elementów, by przezwyciężyć niepokój, zredukować stres i zyskać energię na drodze do spełnienia”, a jej przesłanie można odczytywać jako powrót do źródeł mądrości życiowej, podpartej badaniami z zakresu współczesnej psychologii.

Stefan Żeromski "Syzyfowe prace" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

1.

W mroźny dzień czwartego stycznia rodzice, państwo Borowiczowe, odwozili swojego jedynego syna Marcina do szkoły. Podróżowali do Owczar po południu w pięknych malowanych saniach. Matka Marcinka była bardzo wzruszona. Ojciec, Walenty Borowicz również ukradkiem ocierał łzy, ćmiąc przy tym fajkę. Chłopiec siedział w „nogach”, tyłem do koni. Był to duży, tęgi i muskularny chłopak w wieku ośmiu lat, z miłą twarzą, czarnymi włosami krótko przystrzyżonymi. Był odświętnie ubrany, choć niewiele z tego, co się działo, rozumiał. W końcu skoro rodzice zachwalali mu szkołę, to dlaczego matka płakała. Kiedy zaczęli zbliżać się do Owczar w chłopcu zaczął rodzić się jeszcze większy niepokój. Matka próbowała go uspokoić, przekonując, że czas w szkole szybko mu minie. Kolejnych opowieści matki słuchał już w absolutnym milczeniu. Sanie dotarły do budynku trochę większego od chat włościańskich, nad którym widniał napis w języku rosyjskim Naczalnoje Owczarskoje Ucziliszcze, czyli szkoła podstawowa w Owczarach. Na powitanie rodziny Borowiczów wyszli nauczyciel pan Ferdynand Wiechowski i jego żona Marcjanna z Piliszów. Nauczyciel miał na sobie rude i mocno zniszczone palto z wystrzępionymi dziurkami od guzików. Jego żona zaś, choć ładna, była nieco za otyła. Nosiła szafirowe okulary, co denerwowało Marcina, bowiem nie wiedział, czy nauczycielka w danym momencie patrzy na niego, czy też nie. Wprowadzono rodzinę do budynku, a następnie niewielkiego pokoiku z łóżkiem, nad którym wisiała tzw. dyscyplina, czyli narzędzie do wymierzania kar, które ogromnie wystraszyło Marcinka. W międzyczasie do pokoju weszła dziesięcioletnia dziewczynka – Józia, siostrzenica księdza Piernackiego, która miała się uczyć razem z Marcinkiem. Dziewczynka była nie mniej przestraszona od Marcinka. W końcu w sali pojawiła się jeszcze inna dziewczynka, ubrana w czarną od brudu, zgrzebną koszulę, która przyniosła samowar, a gospodarze z wielkim ceremoniałem zaprosili Borowiczów na herbatę. Kiedy zaczął zapadać zmrok, rodzice dopełnili ostatnich formalności związanych z opłatami za naukę Marcinka. Płacono w leguminach, czyli naturze (na przykład pszenicą, grochem, rybami, włoszczyzną). Ban Borowicz żartobliwie przy tych negocjacjach stwierdził, że nauczycielka jest nienasycona, wciąż bowiem dopominała się o kolejne towary, jak len czy płótno zgrzebne, ale ta odparła, że cóż wyniosą te drobiazgi w porównaniu do tego, co musieliby zapłacić korepetytorowi na wsi. Borowicz jednak odparł, że na korepetytora go nie stać, dlatego im dziecko oddaje. Pani Borowiczowa złagodziła jednak sytuację mówiąc, że pan Wiechowski przygotuje Marcinka do pierwszej klasy nie gorzej niż najlepszy korepetytor.

dr Sam Parnia "Granica życia. Co współczesna nauka mówi nam o świadomości, życiu i śmierci"

Tytuł: Granica życia. Co współczesna nauka mówi nam o świadomości, życiu i śmierci

Autor: dr Sam Parnia

Wydawnictwo: Znak

Śmierć – nieodłączna towarzyszka człowieka – od zawsze stanowiła granicę, której nikt nie był w stanie przekroczyć bezpowrotnie. Wydaje się pewna i nieunikniona, wpisana w porządek świata, tak jak narodziny czy przemijanie pór roku. A jednak od wieków nurtuje nas pytanie: czy rzeczywiście musi być ona końcem absolutnym? Czy możliwe jest, by życie można było nie tylko przedłużyć, ale nawet – wbrew tradycyjnemu rozumieniu – przywrócić po tym, co uznajemy za kres? Tę intrygującą, a zarazem fundamentalną kwestię podejmuje dr Sam Parnia w opublikowanej nakładem wydawnictwa Znak książce „Granice życia”, łącząc naukową rzetelność i obiektywność z pasją odkrywcy, który śmiało pyta o to, co dotąd pozostawało w sferze religii i filozofii.

Dahl Roald "Matylda" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Miłośniczka książek

Bohaterką utworu Roalda Dahla jest tytułowa Matylda. Jest to niezwykle utalentowana dziewczynka, ale niestety urodziła się w rodzinie, która nie ceniła nauki, a także mądrych i wrażliwych, obdarzonych talentami ludzi

Rodzice Matyldy, państwo Piołunowie, w ogóle nie wykazywali zainteresowania dziewczynką. Mieli jeszcze syna, Michała, który był – w odróżnieniu od Matyldy – zupełnie przeciętnym chłopcem. Tymczasem Matylda mając półtora roku mówiła już całkiem dobrze i miała zasób słów dorosłej osoby. Rodzice jednak, zamiast czuć dumę, nazywali ją paplą i oświadczali, że grzeczne dziewczynki powinno być tylko widać, a nie słychać. Zanim Matylda skończyła trzy lata, nauczyła się czytać z gazet leżących w domu. W wieku czterech lat czytała już płynnie i zaczęła marzyć o czytaniu książek. Niestety jedyną książką dostępną w domu była „Łatwa kuchnia”, należąca do jej matki. Kiedy przeczytała ją całą i nauczyła się na pamięć przepisów stwierdziła, że musi rozejrzeć się za czymś bardziej interesującym. Niestety mimo próśb, tata nie rozumiał, po co ma jej kupić książkę, skoro mają piękny, 12-calowy telewizor.

Gabriele Oettingen "Pozytywne myślenie na nowo. Świeże spojrzenie na teorię motywacji"

Tytuł: Pozytywne myślenie na nowo. Świeże spojrzenie na teorię motywacji

Autor: Gabriele Oettingen

Wydawnictwo: Studio Emka

Od kilkunastu lat jesteśmy karmieni przekonaniem, że wystarczy wizualizacja, silne pragnienie i pozytywne myślenie, aby nasze marzenia zmaterializowały się niemal same z siebie. Kultura rozwoju osobistego, inspirowana bestsellerami pokroju „Sekretu”, utwierdzała miliony ludzi w przekonaniu, że siła mentalnego obrazu jest wystarczająca, aby zmienić życie. Gabrielle Oettingen w książce „Pozytywne myślenie na nowo. Świeże spojrzenie na teorię motywacji” staje jednak w kontrze do tego uproszczonego przesłania. Jej propozycja jest bardziej zakorzeniona w badaniach psychologicznych, a zarazem daleka od złudzeń, że sama wiara w sukces wystarczy, by go osiągnąć. Co więcej – kiedy opieramy się tylko na tej wierze, wizualizacji i pragnieniach, odbieramy sobie motywację do działania.

Selma Lagerlof "Cudowna podróż Tom 1" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Rozdział I: Chłopak

Elf

Akcja powieści rozpoczyna się w niedzielę, 20 marca, w południowej części Skanii, regionie Szwecji. Nils Holgersson to czternastoletni chłopiec o jasnych włosach, szczupłej sylwetce, który największą przyjemność czerpał z rozrabiania, objadania się smakołykami i ucinania sobie drzemek. Był okrutny dla zwierząt i niemiły dla ludzi. Rodzice chłopca, biedni rolnicy, szykowali się do wyjścia do kościoła. Nils nie chciał im towarzyszyć i rozmyślał, jak świetnie się składa, że mama i tata znikną na trochę z domu, bo dzięki temu będzie mógł robić to, co mu się spodoba. Chciał m.in. przetestować strzelbę taty. Ojciec pozwolił mu zostać pod warunkiem, że chłopiec przeczyta całe kazanie samodzielnie. Matka przed wyjściem przygotowała mu Biblię leżącą na jednej z półek w pobliżu kominka, otworzyła na wybranej przez siebie stronie Nowego Testamentu i wraz z Komentarzem Marcina Lutra położyła ją na stoliku. Kazanie liczyło czternaście i pół strony. Ojciec zapowiedział jeszcze, że kiedy tylko wrócą do domu, przepyta chłopca dokładnie.

Tomasz Napierała "Wróżby, czaszki i skarb Montezumy, czyli jak przegrać zakład i wygrać przygodę"

Tytuł: "Wróżby, czaszki i skarb Montezumy, czyli jak przegrać zakład i wygrać przygodę"

Autor: Tomasz Napierała

Wydawnictwo: MUZA

Są w dziejach ludzkości ci, którzy wybierają bezpieczną przystań codzienności, ale są i tacy, których ciągnie ku nieznanemu – odkrywcy, poszukiwacze przygód, ludzie gotowi ryzykować, by natrafić na trop dawno zapomnianych tajemnic. To oni otwierali nowe kontynenty, przedzierali się przez puszcze i pustynie, a potem opowieści o ich wyprawach trafiały na karty książek. Właśnie w ten nurt przygody, wzorem „Wyspy skarbów” Stevensona czy „Tajemniczej wyspy” Verne’a – wpisuje się powieść Tomasza Napierały „Wróżby, czaszki i skarb Montezumy, czyli jak przegrać zakład i wygrać przygodę”. Opublikowana nakładem wydawnictwa MUZA książka to nie tylko literatura młodzieżowa – to hołd złożony duchowi przygody, w którym splatają się ekscytacja odkrywcy i bogactwo historycznej wiedzy, któremu ulegną i dorośli czytelnicy.

Danuta Czelakowska "Metodyka edukacji polonistycznej dzieci w wieku wczesnoszkolnym"

Tytuł: Metodyka edukacji polonistycznej dzieci w wieku wczesnoszkolnym

Autor: Danuta Czelakowska

Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza IMPULS

Mowa ojczysta od zawsze stanowiła fundament kształtowania tożsamości narodowej i kulturowej. To właśnie poprzez język człowiek uczy się nazywać świat, porządkować własne doświadczenia i wyrażać emocje. W rodzinie i szkole dziecko nie tylko zdobywa umiejętności komunikacyjne, ale również kształtuje swój sposób myślenia, buduje więź z tradycją i rozwija zdolność uczestniczenia w życiu społecznym. Nieprzypadkowo wielcy pedagodzy i myśliciele podkreślali, że troska o język ojczysty jest jednocześnie troską o kulturę i przyszłość narodu. Szczególne znaczenie ma tu edukacja polonistyczna w pierwszych latach nauki szkolnej, gdy kształtują się podstawy umiejętności czytania, pisania i świadomego posługiwania się słowem. Jest to czas, w którym dziecko przechodzi od spontanicznej mowy do świadomego języka pisanego, a nauczyciel staje się przewodnikiem w tej niezwykle odpowiedzialnej drodze.

Hanna Greń "Płonące tajemnice"

Tytuł: "Płonące tajemnice"

Autor: Hanna Greń

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Konsekwencje swoich błędów ponosimy całe życie — niezależnie od tego, jak bardzo próbujemy od nich uciec, jak głęboko chcemy je zakopać w odmętach pamięci czy przykryć milczeniem. Człowiek nie ma bowiem władzy nad własną przeszłością: ona trwa w nim niczym cichy, niewidzialny towarzysz, który w najmniej spodziewanej chwili przypomina o sobie z całą mocą. Zdarzenia, które miały miejsce w dzieciństwie, pierwsze dramaty i upokorzenia, pozostają w naszej pamięci, nawet jeśli przez lata uczymy się żyć tak, jakby ich nigdy nie było. Literatura, szczególnie ta dotykająca wątków psychologicznych i kryminalnych, pokazuje, że prawdziwa kara nie spada z zewnątrz, lecz rodzi się w samym człowieku — w postaci poczucia winy, lęków czy obsesji. Zaś pamięć może powracać w postaci koszmarów sennych. I właśnie tę prawdę unaocznia Hanna Greń w swojej powieści „Płonące tajemnice”, opublikowanej nakładem wydawnictwa Czwarta Strona.

Podróże: Zespół Pałacowo-Parkowy w Pławniowicach

Pławniowice to niewielka miejscowość, usytuowana na północny zachód od Gliwic, tuż przy autostradzie A4. Z Sosnowca to niecała godzina drogi. Największą atrakcją przyciągającą gości jest tutejszy Zespół Pałacowo-Parkowy, określany często mianem „architektonicznej perełki” regionu. Właśnie tam udaliśmy się w niedzielę, a przy okazji odpoczęliśmy na brzegu Jeziora Pławniowickiego. 

Brian Tracy "Psychologia wpływu. 10 cech, które pomogą ci oddziaływać na ludzi"

Tytuł: "Psychologia wpływu. 10 cech, które pomogą ci oddziaływać na ludzi"

Auto: Brian Tracy

Wydawnictwo: MTBiznes

Niektórzy ludzie od samego początku sprawiają wrażenie, jakby mieli w sobie coś, co nieuchronnie prowadzi ich do sukcesu i bogactwa. Wydaje się, że posiadają pewne cechy charakteru i sposób bycia, które sprawiają, że inni im ufają, chętnie z nimi współpracują i podążają za nimi. Pocieszające jest jednak to, że nad rozwojem tych cech można pracować. Brian Tracy w swojej książce „Psychologia wpływu. 10 cech, które pomogą ci oddziaływać na ludzi” przekonuje, że to nie jest kwestia szczęśliwego trafu ani wrodzonego daru. To raczej rezultat świadomego kształtowania w sobie postaw i nawyków, które każdy może w sobie wypracować, jeśli tylko będzie wiedział jak.

Podróże z dzieckiem: ZOO w Chorzowie - atrakcja całoroczna

Śląski Ogród Zoologiczny w Chorzowie to trzeci pod względem wielkości ogród zoologiczny w Polsce. Na obszarze blisko 50 hektarów, w sercu Górnego Śląska, żyje ponad 300 gatunków zwierząt z niemal całego świata. To tutaj można podziwiać słonie indyjskie, żyrafy siatkowane, gibony czapniki, lwy, tygrysy amurskie czy urocze pandy rude – zwierzęta, które od lat przyciągają uwagę i budzą zachwyt zwiedzających. Co ważne, ZOO jest czynne cały rok i do całorocznych wizyt właśnie zachęcamy. Poza pingwinami, które na czas zimy zostały przeniesione, widziałyśmy chyba więcej zwierząt, niż latem. Tym razem jednak wybrałyśmy się w sobotę, by podziwiać nową atrakcję otwartą 30 czerwca – kładkę nad Kotliną Dinozaurów.

Anna Onichimowska "Duch starej kamienicy" - STRESZCZENIE SZCZEGÓŁOWE LEKTURY

Mam na imię Maciek

Maciek przedstawia się jako duch – syn Oktawiusza i Porcji, młodszy brat Sykstusa i Kalasantego. Bracia są od niego sporo starsi. Maciek różni się od innych duchów tym, że nie lubi straszyć, łańcuchy obcierają mu pięty, a kula u nogi wydawała się czymś zbędnym. Uważany jest zatem za odmieńca, choć on twierdzi, że nie wszystkie duchy muszą być takie same.

Maciek ma sto dwadzieścia lat, co nie jest dla ducha wiekiem podeszłym. Przestał rosnąć w wieku dwóch i był niepozornego wzrostu. Mieszkał w kamienicy, którą jego bracia dawno opuścili – Maciek miał wówczas 10 lat. Po nich wyprowadzili się rodzice marząc o większej przestrzeni. Od stu lat nie miał od nich wiadomości, ale jest przekonany, że mama znalazła jakąś wieżę i wpędza na nią męża o północy, siejąc popłoch wśród okolicznej ludności.

Karoliny Pudło i Aleksandry Pęcak „TUS skrojony na miarę. Jak planować i realizować Trening Umiejętności Społecznych dostosowany do potrzeb każdej grupy”

Tytuł: „TUS skrojony na miarę. Jak planować i realizować Trening Umiejętności Społecznych dostosowany do potrzeb każdej grupy”

Autor: Karolina Pudło i Aleksandra Pęcak 

Wydawnictwo: Sensus

Trening Umiejętności Społecznych (TUS) to forma wsparcia rozwoju kompetencji interpersonalnych i emocjonalnych, skierowana głównie do dzieci i młodzieży, choć może być stosowana także w pracy z dorosłymi. Jest to proces edukacyjno-terapeutyczny, którego celem jest nauka skutecznego komunikowania się, rozwiązywania konfliktów, współpracy w grupie, rozpoznawania i regulowania własnych emocji oraz budowania zdrowych relacji społecznych.

Elżbieta Pytlarz "Melodia na życie"

Tytuł: Melodia na życie

Autor: Elżbieta Pytlarz

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Przeszłość to nie tylko zapis indywidualnych losów, lecz także szerokie tło historyczne i społeczne, które niczym niewidzialna partytura wyznacza rytm życia jednostki. W „Melodii na życie” Elżbieta Pytlarz subtelnie, ale i przekonująco przypomina, że człowiek nie istnieje w próżni – jego decyzje, marzenia i rozczarowania zawsze osadzone są w realiach epoki, które potrafią kształtować nie mniej silnie niż osobiste doświadczenia.

Magdalena Jutrzenka „Na dobry początek. Roślinne śniadania pełne smaku”

Tytuł: „Na dobry początek. Roślinne śniadania pełne smaku”

Autor: Magdalena Jutrzenka

Wydawnictwo: Znak

Śniadanie to fundament dnia – od jego jakości zależy nasza energia, nastrój i chęć do działania. Od wieków powtarzano, że „śniadanie zjedz jak król”, i choć zmieniają się czasy oraz mody żywieniowe, ta prawda nie traci aktualności. Magdalena Jutrzenka w książce „Na dobry początek. Roślinne śniadania pełne smaku” przypomina o tym w sposób wyjątkowo świeży i przekonujący. Jej propozycje to nie tylko zestaw przepisów, ale zachęta do tego, by poranek stał się momentem szczególnej troski o siebie i swoich bliskich.

Freida McFadden „Nauczyciele. Lekcja pierwsza: nie ufaj nikomu”

Tytuł: „Nauczyciele. Lekcja pierwsza: nie ufaj nikomu”

Autor: Freida McFadden

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Nauczyciel to zawód wysokiego zaufania, powołanie wymagające nie tylko wiedzy, ale i wysokich standardów etycznych. Osoba stająca przed klasą, mająca wpływ na młodych ludzi, musi odznaczać się prawością i odpowiedzialnością, bowiem każdy gest, słowo i decyzja stają się częścią procesu wychowawczego. To właśnie z tym szczególnym etosem mierzy się Freida McFadden w swojej książce „Nauczyciele. Lekcja pierwsza: nie ufaj nikomu”, pokazując, jak cienka bywa granica pomiędzy powagą misji a ludzkimi słabościami, pomiędzy aurą autorytetu a prywatnymi dramatami.

Ana Maya "Kroki między nami"

Tytuł: Kroki między nami

Autor: Ana Maya

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Świat mafii i zorganizowanej przestępczości od zawsze rozpala wyobraźnię. Kryje się w nim coś z zakazanego owocu: mrok, władza, przemoc, a jednocześnie fascynacja i poczucie, że nawet tam może zakiełkować uczucie – kruche i nierealne, a przez to jeszcze bardziej przejmujące. W takiej właśnie scenerii osadza swoją opowieść Ana Maya w powieści „Kroki między nami”. To historia córki mafijnego bossa, która dorasta w złotej klatce – rezydencji na wyspie, stanowiącej bardziej więzienie niż dom. Atmosfera tej książki jest gęsta i duszna, zamknięta jak oddech zatrzymany w czterech ścianach. Właśnie tam rodzi się uczucie niemożliwe, zakazane, ale na tyle silne, że bohaterka nosi je w sobie przez następne dekady.

Megan Miranda "Córeńka"

Tytuł: "Córeńka"

Autor: Megan Miranda

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Każdy dom, każde miasteczko ma swoje tajemnice, ale niektóre – te najgłębiej skrywane – bywają bardziej bolesne niż inne. W powieści „Córeńka” Megan Mirandy mamy do czynienia właśnie z taką historią, w której przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a tajemnice rodzinne i społeczne wychodzą na jaw w sposób nieubłagany i nieunikniony. Autorka prowadzi czytelnika do Mirror Lake – sennego, a zarazem dusznego miasteczka, gdzie wszystko, co niewypowiedziane, czai się tuż pod powierzchnią. Kiedy susza odsłania dno jeziora, to, co miało pozostać ukryte, staje się widoczne, a wraz z nim wracają wspomnienia, strach i poczucie winy.

Jessica McCabe „Jak ogarnąć ADHD. Niezwykły przewodnik, jak pracować ze swoim mózgiem, a nie przeciwko niemu”

Tytuł: „Jak ogarnąć ADHD. Niezwykły przewodnik, jak pracować ze swoim mózgiem, a nie przeciwko niemu”

Autor: Jessica McCabe

Wydawnictwo: Sensus

Współczesny świat przynosi coraz więcej diagnoz ADHD, nie tylko wśród dzieci, lecz także dorosłych, którzy nierzadko dopiero po latach odkrywają, że ich trudności z koncentracją, organizacją i regulacją emocji mają swoją nazwę. Dawniej mówiono o takich ludziach, że są roztrzepani, niezdyscyplinowani, że „mogliby się bardziej postarać”. Dziś coraz wyraźniej widać, że to nie brak chęci, lecz inny sposób działania mózgu. Co jednak istotne, ADHD nie jest wyrokiem – można z nim żyć, a nawet dostrzegać w nim potencjał, który odpowiednio wykorzystany staje się atutem, a nie przeszkodą. Nikt inny nie jest bowiem tak kreatywny i tak twórczy! Właśnie takie spojrzenie proponuje Jessica McCabe w książce „Jak ogarnąć ADHD. Niezwykły przewodnik, jak pracować ze swoim mózgiem, a nie przeciwko niemu”, gdzie autorka – sama mająca ADHD – pokazuje, że kluczem jest zrozumienie własnego umysłu i współpraca z nim, a nie ciągła walka.

Podróże z dzieckiem: Muzeum Domków Lalek, Gier i Zabawek

W tym roku, wracając z wakacji w Sopocie, zatrzymałyśmy się na dwa dni w Warszawie. Była to okazja do odwiedzin warszawskiego Muzeum Domków Lalek, Gier i Zabawek. To niezwykłe miejsce, w którym czas zwalnia, a świat dzieciństwa – ten sprzed plastikowej masówki i tabletów – ożywa w pełnej krasie. Wchodząc do środka, miałem wrażenie, że przekraczam granicę pomiędzy teraźniejszością a epoką, gdy radość kryła się w drobnych, ręcznie wykonanych szczegółach. To przejście jest też symboliczne, bowiem na wystawy wchodzimy przez niezwykłe drzwi – do zaczarowanego świata dzieciństwa.

Podróże z dzieckiem: Kosmopark Zabrze

Na Śląsku pojawiło się miejsce, które łączy w sobie pasję do nauki, nowoczesne technologie i rozrywkę na najwyższym poziomie. W Zabrzu, w przestrzeni Centrum Handlowego M1 przy ul. Plutonowego Ryszarda Szkubacza 1, otwarto interaktywną wystawę Kosmopark, która zaprasza w niezwykłą podróż przez bezkres kosmosu. Ekspozycja dostępna będzie do 30 listopada 2025 roku, więc jest czas, by zaplanować wizytę — choć ostrzegam: po pierwszym wejściu chce się wracać.

Manfred Spitzer "Sztuczna inteligencja. Ponad człowiekiem. AI jako ratunek i zagrożenie"

Tytuł: Sztuczna inteligencja. Ponad człowiekiem. AI jako ratunek i zagrożenie

Autor: Manfred Spitzer

Wydawnictwo: Dobra Literatura

Historia ludzkiej cywilizacji to dzieje kolejnych przełomów – ogień, pismo, maszyna parowa, elektryczność, komputer. Każdy z nich zmieniał nie tylko sposób działania człowieka, ale i jego sposób myślenia. Dziś żyjemy w chwili, którą za kilkadziesiąt lat historycy będą wspominać jako początek epoki sztucznej inteligencji. Różnica polega na tym, że obecny skok nie dotyczy wyłącznie narzędzi — dotyka samych fundamentów naszej zdolności poznawczej. AI nie tylko przyspiesza obliczenia czy automatyzuje procesy; zaczyna ingerować w to, co dotąd było wyłącznie domeną człowieka — w myślenie, tworzenie, rozszerzanie istniejących zasad.